Aktualności z Polski

Historię cudu związanego ze św. Juanem Maciasem przypomina w najnowszej medytacji na 17. Niedzielę zwykłą, 28 lipca 2024 r., ks. Marek Studenski. Kapłan przytacza wydarzenie z 1949 roku w miejscowości Olivenza w Hiszpanii, gdzie w domu opieki prowadzonym przez parafię skończyły się zapasy żywności, pozostawiając jedynie 750 g ryżu. Kucharka Leandra Vasquez, widząc to, zaczęła modlić się do bł. Juana o pomoc. Po chwili, kiedy wróciła do kuchni, ryż w garnku cudownie się rozmnożył, wystarczając na nakarmienie 154 osób. Wydarzenie to zostało uznane za cud i przyczyniło się do kanonizacji peruwiańskiego dominikanina z XVII wieku. „Pan Jezus pyta Filipa: Gdzie kupimy chleba, żeby nakarmić tłumy? Św. Jan Ewangelista dodaje: Pan Jezus wystawiał Filipa na próbę, bo wiedział, że chleba o tej porze nigdzie nie kupią. Cud rozmnożenia chleba to recepta, algorytm, jak postępować w sytuacjach niemożliwych” – wyjaśnia ks. Marek i zachęca, by spojrzeć na analizowany fragment Ewangelii w świetle sytuacji trudnych. „W każdej sytuacji trzeba robić to, co mogę, a resztę zostawić Panu Bogu. Ten głos rodziców, dziadków, babci, którzy martwią się o los swoich wnuków: Co ja mogę zrobić. Jest Facebook, Instagram, oni tam siedzą. Czy mój syn, moja córka, mój wnuk będzie dalej się modlił, wierzył w Boga? Przecież ja nic nie mogę zrobić. Nic nie możesz zrobić? Naprawdę nic nie możesz zrobić? To rozmawiaj o Panu Bogu, kiedy masz tego wnuka u siebie. Rozpocznij rozmowę na temat Ewangelii, wiary – nie żeby go pouczać czy rozliczać, ale dać świadectwo. Wtrąć między wiersze to, co Pan Bóg dla ciebie zrobił. Powiedz mu o tym i jeśli każdy zrobi to, co może, będą owoce, moi kochani” – radzi. Autor programu wspomina o św. Teresie z Avila, która mimo skromnych środków podjęła się reformy zakonu karmelitanek. Teresa wierzyła, że z Bożą pomocą uda się jej osiągnąć cel, co zilustrowała stwierdzeniem: „Teresa i trzy dukaty to nic, ale Teresa, Bóg i trzy dukaty to wszystko”. Opowiada na koniec historię kapłana z krótszą nogą, który podczas modlitwy o uzdrowienie doświadczył cudu – noga stała się równej długości, choć początkowo ból nasilił się z powodu noszenia buta ortopedycznego, który nie był już potrzebny. Ks. Studenski powtarza, że w każdej sytuacji, nawet gdy wydaje się to niemożliwe do rozwiązania, należy działać w miarę swoich możliwości i ufać Bogu, że On dopełni resztę.

Do uczestnictwa w specjalnych spotkaniach modlitewnych, zaplanowanych w najbliższym czasie w różnych sanktuariach diecezji bielsko-żywieckiej, zachęca duszpasterz chorych ks. Szczepan Kobielus. Diecezjalny duszpasterz Apostolstwa Chorych prosi kapłanów w parafiach oraz rodziny, by umożliwili chorym udział w najbliższych wydarzeniach w sanktuariach w Rychwałdzie i Rajczy. Kapłan zwraca uwagę, że wszystkie zaplanowane spotkania chorych będą okazją do spowiedzi i modlitwy. 2.08 (piątek) – Pielgrzymka chorych i ich rodzin do Sanktuarium Matki Bożej w Rychwałdzie: 15:30 Słowo powitania o. kustosza Grzegorza Siwka Okazja do spowiedzi 16:00 Msza św. z sakramentem namaszczenia chorych (przewodniczy: ks. dziekan Grzegorz Gruszecki) 10.08 (sobota) – Pielgrzymka chorych i ich rodzin do Sanktuarium Matki Bożej Kazimierzowskiej w Rajczy: 9:30 Słowo powitania ks. kustosza Andrzeja Zawady Okazja do spowiedzi 10:00 Msza św. (przewodniczy ks. dziekan Krzysztof Żak) Błogosławieństwo indywidualne Najświętszym Sakramentem (lourdzkie) Poczęstunek

Z apelem do duszpasterzy, wspólnot i bractw, przypominającym o sierpniu jako miesiącu modlitw o trzeźwość w Polsce zawrócił się ks. Piotr Leśniak, diecezjalny duszpasterz trzeźwości. Duchowny przypomina, że dobrowolna abstynencja może być cennym wsparciem dla osób uzależnionych i stanowi ważne świadectwo dla młodych ludzi. Wzywa też do modlitwy w intencji osób borykających się z uzależnieniami, podkreślając, że troska o trzeźwość to odpowiedzialność za przyszłość kraju. Jednocześnie zaprasza do udziału w wydarzeniach zaplanowanych na sierpień na terenie diecezji: Będą to 3 inicjatywy: sobota, 3 sierpnia – dzień skupienia w Kaplicy św. Jana Sarkandra w Skoczowie na Rynku (godz. 15.00) sobota, 17 sierpnia – „Jarowiska” – Dzień Trzeźwości w gminie Brenna. Msza św. w kościele pw. św. Jana Nepomucena w Brennej Leśnicy o godz. 15.00. sobota, 24 sierpnia – Kamesznickie Dni Trzeźwości. W 2024 roku hasłem przewodnim „Miesiąca trzeźwości” są słowa bł. Stefana Kardynała Wyszyńskiego: „Trzeźwość – polską racją stanu”. APEL NA SIERPIEŃ – MIESIĄC ABSTYNENCJI 2024 Jezus, głosząc Dobrą Nowinę o zbawieniu, litował się nad cierpiącymi ludźmi, zaradzał ich potrzebom fizycznym i duchowym. Jednak świadkowie cudownych wydarzeń nie zawsze potrafili właściwie odczytać Jego misję. Dostrzegamy to w Ewangelii o cudownym rozmnożeniu chleba (J 6,1-15). Ona uczy nas, że chociaż pokarm jest ważny dla ciała, to jednak nie on decyduje o szczęściu człowieka. Tylko w Jezusie Chrystusie, Chlebie Żywym, możemy znaleźć spełnienie swoich potrzeb i pragnień. Tylko On jest źródłem prawdziwej wolności, która pozwala pięknie żyć dla Boga, dla siebie i bliźnich. Naśladując Chrystusa, który jest tak bardzo wrażliwy na ludzką niedolę, otwartym sercem przyjmijmy zaproszenie do przeżycia sierpnia jako miesiąca dobrowolnej abstynencji od alkoholu. Niech będzie to świadectwem naszej wewnętrznej wolności, jak również wyrazem troski o dobro wspólne. „Trzeźwość polską racją stanu” W tym roku sierpniowej inicjatywie przyświecają słowa bł. kard. Stefana Wyszyńskiego, że „trzeźwość jest polską racją stanu”. Ten wielki apostoł trzeźwości z mocą podkreślał, że społeczna klęska nietrzeźwości powoduje rozkład moralny narodu, a to uderza „w naszą wierność Bogu, Chrystusowi, Ewangelii i Kościołowi”. Nauczanie bł. Prymasa Tysiąclecia na temat konieczności troski o trzeźwość narodu, a także przykład jego abstynenckiego życia, to dla nas współczesnych Polaków wielkie wyzwanie. Pragniemy podążać jego śladami, a także śladami innych wielkich mężów stanu, patriotów, którzy usilnie dążyli do tego, aby naród był wewnętrznie wolny i niepodległy. Uzależnienia problemem polskiego społeczeństwa Nasze społeczeństwo zmaga się z poważnymi problemami, których źródłem są uzależnienia. Alkoholizm, nikotynizm, narkomania, hazard, pornografia, uzależnienie od Internetu – to niektóre z długiej listy zniewoleń, jakich doświadczają Polacy, w tym wielu ludzi młodych. Nadal jednak największym, najgroźniejszym problemem jest nadużywanie alkoholu. Z bólem stwierdzamy, że jego spożycie stale rośnie. Badania od lat pokazują, że szkodliwe używanie alkoholu dotyczy prawie 20 proc. Polaków. Ta ogromna liczba nietrzeźwych rodaków niszczy swoje zdrowie fizyczne, psychiczne i duchowe. Powoduje wiele tragedii przede wszystkim w życiu rodzin. Skutkiem są rozbite małżeństwa, niewyobrażalne cierpienia bliskich, zwłaszcza dzieci, poważne choroby, groźne przestępstwa. Konsekwencją nadużywania alkoholu są także straty ekonomiczne i społeczne, jakie wszyscy ponosimy. Wciąż trudnym do rozwiązania problemem jest destrukcyjna świadomość społeczna odnośnie alkoholu. Wielu Polaków twierdzi, że powinien on być tani, łatwo dostępny i reklamowany. Wielu nie wyobraża sobie życia bez alkoholu. Z badania rynku wynika, że w ubiegłym roku największy udział w wydatkach spożywczych Polaków miał alkohol. To wielki narodowy dramat, bo przecież jest on niebezpiecznym środkiem psychoaktywnym, który łatwo uzależnia i prowadzi do innych zniewoleń. Rodzina i Kościół na straży trzeźwości narodu Bycie trzeźwym to nie tylko obowiązek każdego człowieka, ale także wielka wartość, o którą nieustannie musimy się troszczyć. Zdajemy sobie sprawę, że tylko rodziny silne wiarą, miłością i trzeźwością mogą dać odpór pladze uzależnień, które potęgują się we współczesnym świecie. Praktykowanie dobrowolnej abstynencji już w okresie narzeczeństwa to wspaniałe przygotowanie do odpowiedzialnego pełnienia roli małżonków i rodziców. Trzeźwi ojcowie, trzeźwe matki i inni dorośli członkowie rodziny są niezastąpionym przykładem wolności wewnętrznej dla dzieci. Oni uczą je, że fundamentem budowy wspólnego, szczęśliwego życia jest prawdziwa miłość, odpowiedzialność i trzeźwość. Kościół od wieków wspiera trzeźwość Polaków prowadząc ich do Chrystusa, Nauczyciela i Dawcy prawdziwej wolności. Niezwykle cenny jest przykład  abstynenckiego życia tak wielu osób duchownych i wiernych świeckich. Tworzą oni tak potrzebną kulturę trzeźwości. Z wdzięcznością wspominamy osobę sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego i 45. rocznicę proklamowania Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Ten abstynencki ruch odgrywa ważną rolę w dziele troski o trzeźwość narodu. Na szczególne podkreślenie zasługują także działania związane z propagowaniem i realizacją Narodowego Programu Trzeźwości, powstałego w 2018 roku z inicjatywy Zespołu Konferencji Episkopatu Polski do spraw Apostolstwa Trzeźwości. Odpowiedzialność państwa i samorządu za trzeźwość narodu Obowiązek tworzenia środowiska sprzyjającego trzeźwości spoczywa także na instytucjach państwowych i samorządowych. Warunkiem spełnienia tego obowiązku jest dobre prawo i konsekwentne egzekwowanie jego zapisów. Władze państwowe i samorządowe muszą wspierać te działania społeczne, które propagują postawy abstynenckie i trzeźwościowe. Muszą bezwzględnie chronić dzieci i młodzież przed rozpijaniem, przed demoralizacją, a osoby walczące o odzyskanie trzeźwości wspierać w koniecznej abstynencji. Prosimy władze o podjęcie działań zmniejszających dostępność fizyczną i ekonomiczną alkoholu, a także o doprowadzenie do zakazu jego reklamy, według zaleceń współczesnej nauki. Ważnym krokiem w tym procesie byłby zakaz sprzedaży nocnej alkoholu oraz całkowity zakaz jego sprzedaży na stacjach paliw. Apelujemy o wzmożenie działań ponad podziałami politycznymi na rzecz promocji trzeźwego stylu życia. Wszyscy Polacy powinni pamiętać, że „Trzeźwość jest polską racją stanu”. Dar sierpniowej abstynencji W duchu odpowiedzialności za swoje życie, za szczęście bliskich i pomyślność naszej Ojczyzny podejmijmy decyzję o sierpniowej abstynencji. Niech ten czas będzie sprawdzianem naszej wolności wewnętrznej i okazją do przywrócenia właściwej hierarchii wartości. Jeśli alkohol jest dla nas czymś ważnym, bez czego nie wyobrażamy sobie życia, musimy to zmienić. Właśnie sierpień – miesiąc abstynencji jest dobrą okazją, aby postawić na trzeźwe życie. Pamiętajmy, że dobrowolny post od alkoholu jest również szczególnym wsparciem dla osób, które walczą o swoją trzeźwość. Naszą modlitwą otoczmy osoby zniewolone nałogami i ich cierpiących bliskich. Zachęcając wszystkich ludzi dobrej woli do bycia ambasadorami trzeźwości w swoim środowisku, dziękuję szczególnie tym, którzy na co dzień ofiarnie angażują się w to błogosławione dla Ojczyzny i Kościoła dzieło. Wszystkim z serca błogosławię! Bp Tadeusz Bronakowski Przewodniczący Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych Link do pobrania plakatu, modlitw i Słowa Biskupa Tadeusza Bronakowskiego na sierpień 2024.  https://kongrestrzezwosci.pl/materialy-do-pobrania/

Z przykrością zawiadamiamy, że w wieku 87 lat, w 65. roku kapłaństwa, zmarł śp. ks. Bernard Rottau (rocznik święceń 1960), emerytowany proboszcz parafii św. Antoniego z Padwy w Katowicach-Dąbrówce Małej.

Metropolita katowicki przewodniczył Mszy św. i wygłosił homilię podczas 26. Ogólnopolskiego Spotkania Rodziny Szkaplerznej w Czernej.

Abp Adrian Galbas uczestnicząc w corocznym spotkaniu i Mszy św. plenerowej śląskich pszczelarzy, podziękował im za ich obecność i przypomniał, że w Piśmie Świętym pszczoła jest wielokrotnie wspominana. – Wychwalana jest jej pracowitość oraz słodycz miodu. “Mała jest pszczoła wśród latających stworzeń, lecz owoc jej ma pierwszeństwo pośród słodyczy” (Syr 11,3), powie Księga Syracha. Ziemia Obiecana określana jest w Biblii jako ta, z której płynie mleko i miód, co dla ludów pustynnych było jasnym przekazem: jest to ziemia bogata, obfita i hojna (por. Pwt 27,3). Pszczoła znalazła także zaszczytne miejsce liturgii Kościoła i to w jednym z najbardziej wzniosłych jej momentów, gdy w czasie Liturgii Wigilii Paschalnej, śpiewając Exultet czyli Orędzie Wielkanocne, Kościół wspomina pracowitą pszczołę, która wydała strugi wosku, którymi “karmi się” płomień wielkanocnej świecy, symbolizującej Chrystusa – wymieniał. Wzrastamy w świętości Nawiązując do niedzielnej Liturgii Słowa, metropolita katowicki przypomniał, że powołaniem każdego człowieka jest bycie świętym. – Ono jest realizowane w konkretnych powołaniach stanowych: w powołaniu do małżeństwa, do kapłaństwa, do życia zakonnego, czy do życia w pojedynkę. Ale te, w oderwaniu od powołania do świętości, będą mordęgą, często ponad ludzkie siły. Powołanie do świętości realizujemy także w powołaniach zawodowych. Ludzie to świetnie wyczuwają, mówiąc, że to jest lekarz z powołania, a ten adwokat minął się z powołaniem. Mając do czegoś powołanie, robimy to z pasją, z radością, kompetentnie i wytrwale, chcemy swoją pracę wykonywać jak najlepiej, zwłaszcza jako chrześcijanie. Wszystko czego się tkniemy chcemy, by było wysokich lotów, wiedząc, że w ten sposób nie tylko zarabiamy pieniądze, ale dajemy także świadectwo o naszej wierze i wzrastamy w świętości – zauważył abp Galbas. Metropolita zwrócił także uwagę na jednego z bohaterów Liturgii Słowa – proroka Amosa, który „by z pewnością was – pszczelarzy – dobrze rozumiał”. – Bycie prorokiem było powołaniem, które rozpoznał, którego nie za bardzo rozumiał, było wykonywane trochę „po godzinach”, jak hobby, ale wykonywane z niezwykłą kompetencją – przypomniał abp Galbas. Amos był również zawodowym nacinaczem sykomor. – Taki ktoś musiał w odpowiednim czasie naciąć szypułki owoców sykomory, by przyspieszyć ich dojrzewanie i zapewnić odpowiedni smak. Wymagało to przede wszystkim trzech cech: fachowości, cierpliwości i wyczucia czasu. Jeśli naciąłby sykomorę nieumiejętnie, po partacku, w niewłaściwym miejscu, jeśli zrobiłby to za wcześnie albo za późno, owoce by się zmarnowały. Podobnie, jeśli chciałby natychmiast widzieć efekt swojej pracy – popadłby w smutek, bo jego praca z początku nie wydaje żadnych owoców, a dopiero z czasem widać jej efekty, jeśli jest dobrze przeprowadzona. Czyż nie podobnych umiejętności wymaga praca z pszczołami: fachowości, cierpliwości i wyczucia czasu – zastanawiał się kaznodzieja. Rodzaj pychy Abp Adrian Galbas przypomniał także zebranym, że każdy człowiek jest powołany nie tylko do działania, ale także odpoczynku, a pierwszym, który odpoczął był Bóg. – Człowiek, który nie odpoczywa, biegnie od sprawy do sprawy, od roboty do roboty, coraz słabiej widzi sens tego co robi, coraz trudniej znaleźć mu też w tym radość. W ucieczce od odpoczywania, w pracocholiźmie jest też jakiś rodzaj pychy. Pyszni są ludzie, którzy sobie i innym, z dziwną złością w oczach, wmawiają, że nie mogą ani na chwilę wypuścić z własnych rąk steru codziennych obowiązków, bo – gdyby to zrobili – natychmiast i niechybnie cały okręt roztrzaskałby się o bezlitosne skały brutalnego życia. Właśnie takie gadanie podszyte jest brzydką pychą i możnowładczym przekonaniem o własnej niezastępowalności oraz strachem, że a nuż się okaże, że beze mnie inni zrobili to lepiej niż ze mną – mówił. Na koniec abp Galbas złożył pszczelarzom życzenia, cytując wiersz Marii Konopnickiej „Pszczoły”: „Ej, nie płonne nasze poty, Ej, nie gorzkie plony pól, Póki rój ten szczerozłoty Miody życia niesie w ul (...)"