Aktualności z Polski

Na głęboką więź łączącą św. Jana Pawła II z Matką Bożą oraz wpływ tej relacji na jego życie i pontyfikat wskazał 26 kwietnia 2024 r. ks. prałat Stanisław Morawa podczas pierwszego w tym roku wieczornego czuwania modlitewnego w bazylice Nawiedzenia NMP w Bielsku-Białej Hałcnowie. Ten wieloletni kustosz hałcnowskiego sanktuarium, a obecnie kustosz sanktuarium św. abp. Józefa Bilczewskiego w Wilamowicach przypomniał, że od najwcześniejszych lat Karol Wojtyła był otoczony opieką Matki Bożej. Pierwsze wieczorne czuwanie odbyło się w przededniu 10. rocznicy beatyfikacji Jana Pawła II i towarzyszyło mu hasło „Święci wołają o świętość”. W kazaniu ks. Morawa przywołał fakty związane z życiem Karola Wojtyły nacechowanym głęboką więzią z Maryją. „Nie sposób zrozumieć świętości naszego Ojca Świętego i bogactwa jego pontyfikatu bez obecności i działania Matki Bożej. Jej obecności od samego urodzenia aż do końca tak bardzo intensywnego i oddanego życia świętego Jana Pawła II. Od samego początku Karol Wojtyła był pod płaszczem Maryi” – podkreślił i zaznaczył, że dla papieża-Polaka Maryja była najwierniejszą przewodniczką na drodze do doskonałości chrześcijańskiej. „Jego życie kapłańskie, biskupie i papieskie było w pełni oddane Maryi, a dewizą jego życia stały się słowa: Cały Twój jestem” – zaakcentował wilamowicki dziekan. Kaznodzieja zwrócił uwagę, że Jan Paweł II nie tylko oddawał się Maryi w modlitwie, ale również działał, aby ukazać Jej znaczenie dla całego Kościoła i świata. Zdaniem prałata, w swoim pontyfikacie papież wielokrotnie ukazywał Matkę Bożą jako wzór dla wszystkich chrześcijan oraz obrończynię rodzin i życia. „Jan Paweł II szczególnie w swoim cierpieniu, tak dotkliwym, zwłaszcza po zamachu, zawierzał Maryi tak, jak od samego początku oddawał Jej wszystkie troski, całe swoje życie. Każdego dnia zawierzał Jej swoją posługę Piotrową. Nie było dnia bez różańca, odmawiał go, kiedy tylko mógł. Bywało, że modlił się tak kilka razy dziennie. Bardzo pilnował majówek, nie było dnia bez Litanii Loretańskiej. Obchodził każde maryjne święto. Wszystkie były dla niego ważne. Święta maryjne wydawały się być dla niego bardziej radosne i rozpromienione, jak wspomina arcybiskup Mieczysław Mokrzycki” – kontynuował. Duchowny wspomniał również św. Józefa Bilczewskiego, którego beatyfikował Jan Paweł II w 2001 roku w Lwowie. „Poprzez koronacje maryjne oraz organizację Kongresów Maryjnych św. Józef Bilczewski również głosił i promował kult Matki Bożej w Polsce, co wpisywało się w duchowe dziedzictwo Jana Pawła II” – wyjaśnił prałat. Zaznaczył, że oddanie się Matce Bożej nie było tylko prywatną praktyką Jana Pawła II, ale stanowiło kluczową część jego nauczania i posługi. „Jego życie oraz pontyfikat były pełne modlitwy, zawierzenia i oddania Matce Bożej. To jest nieodłącznym elementem jego dziedzictwa duchowego dla Kościoła i świata” – powtórzył ks. Morawa. „Nasza Hałcnowska Madonna pragnie przytulić do swego serca każdego z nas. Jak pisał Józef Bilczewski, serce matki to największe z dzieł Bożych w porządku natury, bo dobra matka żyje tylko dla dziecka. Tak więc Maryja, nasza najlepsza mama, żyje dla nas, nam pragnie błogosławić z tego sanktuarium, na nas tutaj czeka, o każdej porze jest z nami, pragnie iść w każdą chwilę naszego życia. Patrząc dziś na Pietę Hałcnowską, która wyraża tę jedyną, niezwykłą więź Matki i Jezusa, Syna Bożego i Jej Syna, możemy powiedzieć za Janem Pawłem II słowa zawierające w sobie ogromną głębię i bogactwo treści: Do Jezusa przez Maryję, ale także przez Jezusa do Maryi” – wezwał. „Dziś tu, u stóp kochanej Matki, wzorem Jana Pawła II, bez zastrzeżeń, z całą ufnością, na nowo oddajemy siebie i swoich bliskich Jej miłującej opiece, prosząc, by wzięła nas w swoje ramiona i tuląc do swego matczynego serca pozwoliła zawsze słuchać jego kochającego bicia. Dlatego powierzmy się Jej opiece, teraz i w każdej następnej chwili naszego życia” – zakończył. Czuwanie rozpoczęło się Drogą Światła. Modlitwie przewodniczyła parafia pw. Przenajświętszej Trójcy z Wilamowic. Obok kapłanów i wiernych u stóp Piety Hałcnowskiej modlili się Rycerze św. Jana Pawła II. Czuwania modlitewne w sanktuarium odbywają się siedem razy w roku – w każdy ostatni piątek miesiąca od kwietnia do października. Początki kultu maryjnego w Hałcnowie datowane są na początek XVIII w. Pierwsze historyczne wzmianki o figurze Matki Bożej Bolesnej pochodzą z 1764 r. Biskup krakowski Anatol Nowak ozdobił w 1926 roku figurę złoconymi koronami. W 1936 roku, po kradzieży koron, ks. prałat Stefan Mazanek, kanclerz krakowskiej kurii dokonał rekoronacji Piety hałcnowskiej. W czasie II wojny światowej, 4 lutego 1945 roku, Pieta wraz z całym barokowym kościołem spłonęła. Po odbudowaniu świątyni wprowadzono nową figurę nieznanego autora. Matka Bolesna od tej pory okryta jest ciemnogranatowym płaszczem. 26 września 1993 roku, w pierwszym roku od powstania diecezji bielsko-żywieckiej, kard. Franciszek Macharski, bp Tadeusz Rakoczy, abp Stanisław Nowak i ówczesny proboszcz parafii ks. Andrzej Olszowski koronowali figurę koronami papieskimi. Od 1999 roku odsłanianiu Cudownej Figury Matki Bożej Bolesnej w hałcnowkim sanktuarium towarzyszy melodia skomponowana przez beskidzkich muzyków Józefa Brodę i Janusza Kohuta. Cudowna figura Matki Bożej Hałcnowskiej przedstawia Maryję siedzącą, z ciałem martwego Jezusa na kolanach. W ikonografii takie przedstawienie nosi nazwę: Maria Santissima delia Pieta, popularnie zaś bywa nazywane Matką Bożą Bolesną. Pierwotna figura z hałcnowskiego kościoła spłonęła wraz ze świątynią 4 lutego 1945 r. podczas działań wojennych. Jednak wierni postanowili odbudować zniszczony kościół, a artysta z pobliskich Kóz wykonał replikę cudownej figury, która znowu zajęła miejsce w ołtarzu. Wcześniejsza figura Maryi z pogodnym obliczem została zastąpiona Pietą – autor bowiem postanowił nadać twarzy Maryi wyraz cierpienia i smutku. https://diecezja.bielsko.pl/wp-content/uploads/2024/04/czuwanie_halcnow_ksMorawa.mp3

Historię tragicznego życia i upadku Friedricha Nietzschego, filozofa, który ogłosił „śmierć Boga”, a swoje życie zakończył w samotności i obłędzie, nazywając siebie „biednym Chrystusem” – przytacza w najnowszym odcinku medytacji na 5. Niedzielę Wielkanocną, 28 kwietnia 2024 r. ks. Marek Studenski. Na innym z kolei przykładzie duchowny pokazuje, jak życiowe wybory i niewiedza mogą prowadzić do zgubnych konsekwencji. Chodzi o przypadek Danny’ego Simpsona, który nie zdając sobie sprawy z wartości swojego rzadkiego rewolweru, zdecydował się na desperacki napad na bank. Zdaniem ks. Marka, bohater tej opowieści mógł żyć inaczej, gdyby tylko znał wartość tego, co posiadał. Autor zachęca do refleksji nad tym, czym jest trwanie w jedności z Jezusem, jak latorośl w winnym krzewie. Jego zdaniem, duchowe związki wpływają na nasze życie, nasze wybory i naszą przyszłość. „Czy Nietzsche naprawdę był Antychrystem? Czy jesteśmy tylko bezwartościowymi kamyczkami, czy może składnikami czegoś większego?” – to jedne z pytań, jakie pojawiają się w niedzielnej medytacji. Tymczasem o historii organizacji kościelnej średniowiecznej Polski, która stanowiła tylko ramy struktur chrześcijańskich opowiada w „Dopowiedzeniach historyka” ks. Tomasz Chrzan. „O żywotności ówczesnego Kościoła stanowiła religijność wiernych, widoczna także w kulturze tej epoki” – wyjaśnia.

Przy leśnej kaplicy św. Wendelina, w dolinie noszącej imię tego świętego, sprawowana była 25 kwietnia 2024 r. plenerowa Msza św. ku czci tego patrona. Jest to główne miejsce jego kultu w Polsce, dlatego co roku zjawiają się tu goście nawet spoza Rudzicy. Stałym punktem programu uroczystości były dwie procesje. Jej uczestnicy wyruszyli z kościoła parafialnego św. Jana Chrzciciela w Rudzicy oraz z Bronowa. Eucharystii przewodniczył o. Ezechiasz Cieśla OFM. Franciszkanin wygłosił także kazanie. Zwrócił w nim uwagę, że każda osoba nosi unikatowy dar, który wyznacza także naszą rolę w społeczeństwie. Wskazał fragment Ewangelii, w którym Jezus nazywa uczniów solą ziemi i światłem świata. Zdaniem kaznodziei, odnosi się to do indywidualnej roli każdego człowieka w niesieniu dobra i światła duchowego. Powtórzył, że każdy człowiek ma w sobie coś niepowtarzalnego, co go wyróżnia, a odkrycie tego daru oraz podzielenie się nim z innymi jest kluczem do pełnienia misji. Duchowny przytoczył przykłady z własnego środowiska, gdzie niektórzy ludzie dzięki odkryciu swojego powołania stali się wzorcami dla innych. Podkreślił, że to nie tylko słowa, ale przede wszystkim konkretna postawa jest tym, co przyciąga uwagę i inspiruje innych do dobra. Wśród celebrujących liturgię był m.in. proboszcz rudzickiej parafii ks. Jacek Wójcik, który na koniec złożył podziękowania za wspólną modlitwę. Dolina Świętego Wendelina w Rudzicy to miejsce pełne historii i legend. Kaplica oraz cudowne źródło przyciągają pielgrzymów z różnych stron. Według przekazów, obraz św. Wendelina został zawieziony tutaj przez żołnierza cesarskiej Austrii. Dolina zyskała swoją nazwę właśnie dzięki niemu oraz dzięki cudownym właściwościom wody ze źródła. W 1876 roku wybudowano kapliczkę, w której umieszczono kopię obrazu z bazyliki Świętego Wendelina w Sankt Wendel. Wendelin, żyjący w VI wieku, zrezygnował z bogactwa i poświęcił się służbie. Jest szczególnie czczony jako opiekun pasterzy i podróżników. Każdego roku, 25 kwietnia, mieszkańcy modlą się w kapliczce o urodzaje, a także odwiedzają ją myśliwi, czczący wtedy również św. Huberta. Św. Wendelin wspomaga nie tylko rolników i pasterzy, ale też troszczy się o zwierzęta i całe środowisko naturalne. Jest też obrońcą ludzi zagrożonych podczas epidemii. fot. Monika Jaworska/Niedziela na Podbeskidziu

Do kaplicy Archidiecezjalnego Domu Hospicyjnego św. Jana Pawła II w Katowicach wprowadzono relikwie polskiego papieża. Uroczystość odbyła się w piątek 26 kwietnia. We Mszy św., sprawowanej przez abp. Adriana Galbasa, uczestniczyli pracownicy, wolontariusze i pacjenci hospicjum. Metropolita katowicki podkreślił w homilii, że nadzieja, której świadkiem był papież Jan Paweł II, jest szczególnie potrzebna w miejscu, którego jest patronem. – Instalujemy relikwie św. Jana Pawła II, aby ten świadek nadziei był obecny w tym miejscu nie tylko duchowo, ale też by była obecna jego materialna cząstka. To tak jakby fizyczny kawałek Jana Pawła II był tutaj z nami, w miejscu, w którym tak bardzo potrzebna jest nadzieja; w miejscu, w którym tak łatwo dać się opanować strachowi; w miejscu, w którym paraliż strachu może przerodzić się w poczucie bezsensu lub rozpaczy. W tym miejscu jest ktoś, kto może nam wszystkim podpowiedzieć, że to ma sens, nawet jeśli po ludzku nie ma sensu i jest niesprawiedliwe. Kiedy Jan Paweł II będzie tutaj, to łatwiej będzie się nam modlić i on będzie się modlił za nas, żebyśmy się nie bali; żeby pacjenci tego miejsca, i ci, którzy tym miejscem się opiekują, nie bali się; żeby nie stracili nadziei; żeby byli przekonani, że Jezus Chrystus jest drogą, prawdą i życiem. Wierzymy, że Jana Paweł II z Domu Ojca będzie błogosławił naszemu hospicjum i będzie mówił: przyjdzie chwila, kiedy twoje mieszkanie będzie przygotowane w niebie, tak jak kiedyś zostało przygotowane moje mieszkanie. Chrystus po Ciebie przyjdzie, nie bój się. Archidiecezjalny Dom Hospicyjny św. Jana Pawła II znajduje się na obrzeżach Parku Kościuszki w Katowicach. Został erygowany w 1998 r.

Dużo miłości, pomoc potrzebującym i latająca wata cukrowa. Za nami DZIEŃ DOBRA 2024 w KATOWICACH. Zachęcamy do zapoznania się z podsumowaniem wydarzenia.

We wtorek 23 marca Nuncjatura Apostolska w Polsce ogłosiła decyzję papieża Franciszka o mianowaniu bp. Artura Ważnego, dotychczasowego biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej, nowym biskupem sosnowieckim. Bp Ważny obejmie kanonicznie diecezję sosnowiecką 8 maja br. Natomiast jego ingres do bazyliki katedralnej w Sosnowcu odbędzie się 22 czerwca br. Oznacza to, że po 8 maja abp Adrian Galbas przestanie pełnić obowiązki administratora diecezji sosnowieckiej. Szczegółowe procedury związane z objęciem diecezji zawiera kan. 382 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Czytamy w nim m.in. o tym, że biskup obejmuje diecezję po przedstawieniu pisma Stolicy Apostolskiej wobec kolegium konsultorów i kanclerza kurii, który sporządza protokół. Ingres do katedry jest uroczystym objęciem diecezji podczas celebracji liturgicznej. Publikujemy komunikat Nuncjatury Apostolskiej w Polsce.