Parafia Rzymskokatolicka Świętych App. Szymona i Judy Tadeusza

W sobotę, 3 maja, do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach dotarła już po raz trzynasty piesza pielgrzymka diecezji bielsko-żywieckiej. Wzięło w niej udział 1337 pątników, którzy wyruszyli w drogę 30 kwietnia spod sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Hałcnowie. W Bazylice Bożego Miłosierdzia pielgrzymów przywitał ks. Zbigniew Bielas, rektor Sanktuarium: „Jestem wam wdzięczny, że podjęliście trud pielgrzymi, rozważając tegoroczne hasło: Rodzino: «patrz w miłosierne serce Moje». Wyruszyliście od Matki Bożej Bolesnej w pielgrzymce młodości i nadziei. Idąc za Chrystusem obecnym w monstrancji, przebyliście ponad stukilometrowy dystans do Łagiewnik” – powiedział. Po modlitwie w Godzinie Miłosierdzia sprawowana była Eucharystia pod przewodnictwem bp. Piotra Gregera, który wygłosił także homilię. Biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej przypomniał, że uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski – zarówno w wymiarze narodowym, jak i religijnym – rodzi pytania o wzajemną relację i przenikanie się tego, co polskie, i tego, co kościelne. „Maryja stojąca pod krzyżem daje nam solidną lekcję na temat obecności Jezusa w dziejach naszej Ojczyzny, od samych jej początków. Jako Królowa Polski uczy nas rozumienia i bycia Kościołem w polskich realiach. Czynnik ludzki w Kościele zawsze był podporządkowany Panu Bogu i przez Niego kształtowany. Dziś jednak coraz częściej spotykamy się z tendencją odwrotną, gdy to człowiek chce podporządkować Boga sobie – na miarę własnych oczekiwań” – zaznaczył bp Greger. Zwrócił uwagę, że przyczyną tego niepokojącego zjawiska jest postępujące uświatowienie, zeświecczenie ludzi wierzących oraz dążenie do tego, by Kościół czerpał swoją tożsamość ze świata, zamiast słuchać Ducha Świętego. „Taka zmiana powoduje, że Pan Bóg obecny w Kościele przestaje przemieniać człowieka, który ulega wpływom świata” – zauważył. Kaznodzieja przypomniał, że pomiędzy Kościołem a światem istnieje – i zawsze będzie istniało – napięcie. „Kościół i świat się różnią. Kościół jest – i musi być – zdecydowanie inny. Chrześcijanie są w tym świecie, ale nie są z tego świata. Zadaniem Kościoła nie jest poszukiwanie tego, co wspólne ze światem, ale przekazywanie światu Boga i tego, co On daje. Kościół jest posłany, by oświecać świat obecnością zbawiającego Boga. Przekazywanie tego, czego świat nie posiada, sprawia, że między Kościołem a światem nie może być równości. Współcześnie ten fakt bywa dla wielu chrześcijan wstydliwy, bo kojarzy się z wyższością. Ale jeśli zrezygnujemy z tej misji, to przyznamy, że nie mamy światu nic do zaoferowania” – przestrzegał hierarcha. Biskup dodał, że świat nie może dyktować, jaki ma być Kościół. „Tylko Pan Jezus ma prawo mówić, jacy mają być Jego uczniowie. Kościół musi odpowiadać na współczesne wyzwania, ale nie oznacza to, że ma się zmieniać według oczekiwań świata. Wobec Kościoła powinniśmy zachować miłość i wierność, a wobec świata – miłość do ludzi i ostrożność wobec jego zasad. Kościół ma być nie towarzyszem i kompanem, lecz mądrą, roztropną i zatroskaną matką” – podkreślił. Bp Greger wyraził wdzięczność wszystkim uczestnikom pielgrzymki. „Poświęcony czas, akceptacja ograniczeń i przyjęcie zobowiązań to dowody, że dla was priorytet Boga jest oczywisty. W tym przenikaniu się Kościoła i świata jesteście osobami opowiadającymi się po stronie tego, co pochodzi od Boga. Maryjną szkołę bycia Kościołem potraktowaliście poważnie i z odpowiedzialnością” – zaznaczył. Złożył również podziękowania organizatorom i wszystkim, którzy wspierali pielgrzymów: „Na ręce ks. Marcina Samka składam serdeczne podziękowanie wszystkim kapłanom diecezjalnym i zakonnym, osobom życia konsekrowanego, służbom dbającym o bezpieczeństwo, a także ludziom dobrej woli, których spotkaliście na trasie. Takich nie brakowało” – dodał na zakończenie. https://diecezja.bielsko.pl/wp-content/uploads/2025/05/ks.-Samek_podsumowanie.m4a fot. ks. Piotr Bączek, Misericordia.eu  

„Ona temu winna” – powiedział ze wzruszeniem bp Robert Fedek, niedawno wyświęcony biskup pomocniczy archidiecezji Chicago, wskazując na figurę Matki Bożej Bolesnej w sanktuarium w Hałcnowie. W uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, 3 maja 2025 r., odprawił tam swoją Mszę prymicyjną jako biskup – w rodzinnej parafii, w której wzrastało jego powołanie. W trakcie liturgii w hałcnowskiej bazylice bp Fedek uroczyście zawierzył swoją nową posługę pasterską Matce Bożej Bolesnej, ofiarowując Jej szczególny dar – piuskę biskupią, którą miał na sobie podczas święceń biskupich 26 lutego br. w katedrze Najświętszego Imienia Jezus w Chicago. „Chcę, by ten gest był znakiem wdzięczności i całkowitego powierzenia mojej drogi Maryi. To Ona prowadziła mnie przez lata i wyprosiła łaskę powołania” – powiedział biskup. „A teraz zaprasza jeszcze głębiej – by wypłynąć na głębię, oddać swoje serce Kościołowi, Bogu i dobrym ludziom” – dodał, odwołując się do swojego zawołania biskupiego: „Duc in altum”. Przypomniał, że właśnie w Hałcnowie, jako lektor, ministrant i członek Ruchu Światło–Życie, dojrzewał do decyzji oddania życia Bogu. „Maryja uczyła mnie tu rozeznawać, co w życiu najważniejsze: Bóg, rodzina, ojczyzna, dobro, dobre serce i mądra głowa. To Ona szeptała: Przyjdź do Mnie. Stań się Moim kapłanem. I tak się stało”. „Przychodzę dziś do Was, aby razem cieszyć się tą chwilą, bo to nasz wspólny dar – dar hałcnowian, którzy się modlili i nadal modlą za kapłanów, o powołania. Chcę Wam za to dziś podziękować i prosić o dalszą modlitwę. Jak dobrze być w Hałcnowie! Zawsze wraca się tu z radością i nową energią” – przyznał. Liturgia zgromadziła duchowieństwo z diecezji bielsko-żywieckiej, w tym dziekana ks. Jerzego Wojciechowskiego i proboszcza ks. Piotra Koniecznego, siostry zakonne, najbliższą rodzinę – rodziców i brata z żoną i dziećmi – oraz licznie przybyłych parafian. Bp Fedek dziękował szczególnie wszystkim, którzy modlili się o powołania i wspierali go przez lata, a także za dar krzyża pektoralnego i pastorału – ofiarowanych mu przez parafian. Zauważył, że takiego młodego biskupa jak on nazywa się po angielsku „baby bishop”. „Trudno to dobrze przetłumaczyć na polski, bo może nie brzmi to najlepiej – taki dziecięcy biskup, jeszcze młody, jeszcze się uczy, poznaje, rozeznaje dar, który został mu powierzony”. Jeszcze raz podkreślił rolę Maryi w realizacji swego powołania kapłańskiego. „Maryja pełni szczególną rolę w moim życiu. Bo to właśnie tutaj, w sanktuarium Matki Bożej Hałcnowskiej, Matki Bolesnej, często przebywałem. Często służyłem tu jako ministrant i lektor. I to tu prosiłem Maryję o dar powołania. Nieraz, spoglądając na kapłanów wznoszących hostię i kielich, marzyłem: może kiedyś ja też będę mógł to czynić – sprawować Eucharystię. I dziś, z perspektywy czasu, widzę, że ta modlitwa została wysłuchana. Patrząc na historię mojego życia, widzę, że Maryja – nasza ukochana Matka – towarzyszy mi w drodze kapłańskiej i biskupiej” – zaznaczył. Zauważył, że Matka Boża jest patronką seminarium, które ukończył w Chicago. Trzy parafie, w których dotąd posługiwał, były pod Jej wezwaniem. Telefon od nuncjusza apostolskiego z informacją o nominacji biskupiej otrzymał z kolei 12 grudnia – w święto Matki Bożej z Guadalupe, patronki Ameryki. „Także odczytuję to wszystko jako znak. Ona jest temu winna. Ona wyprosiła tę łaskę u swojego Syna, ale również dała mi odwagę odpowiedzieć na to zaproszenie. Bo, jak wiecie, jest to dar wyjątkowy, ale niełatwy” – przyznał. „Dlatego dziś, jako wotum wdzięczności za Jej szczególną opiekę, pozostawiam u stóp naszej Pani Hałcnowskiej moją piuskę biskupią – tę, którą miałem podczas mojej sakry w Chicago. Niech ten gest będzie moim znakiem wdzięczności i powierzenia się opiece naszej Pani Hałcnowskiej” – powiedział, a następnie wypowiedział słowa maryjnej modlitwy zawierzenia i położył swoją purpurową piuskę u stóp Piety. W imieniu parafii słowa wdzięczności wypowiedzieli parafianie oraz kustosz sanktuarium. „Księże Biskupie Robercie, w Twojej dzisiejszej posłudze i obecności tych wszystkich ludzi w bazylice spełniają się słowa: 'Hałcnów raduje się i modli’. Dziękuję za Twoją obecność, przewodniczenie tej Eucharystii, za kazanie i świadectwo, które ukazuje, jak Twoje kapłaństwo i biskupstwo kształtowało się właśnie tutaj” – powiedział ks. Piotr Konieczny. Kustosz podziękował rodzicom biskupa za przekazanie wiary, wspólnocie parafialnej za przygotowanie uroczystości. Szczególne uznanie wyraził dla dekoracji odwzorowującej herb biskupi – z żaglową łodzią i płomieniem Ducha Świętego – oraz śpiewu scholii. Na zakończenie liturgii nowy biskup udzielił wszystkim obecnym uroczystego błogosławieństwa pontyfikalnego, a po Mszy Świętej był czas na wspólne zdjęcia, osobiste spotkania oraz pamiątkowe obrazki z wizerunkiem bp. Fedka i jego herbem. Za kilka dni bp Fedek wróci do Chicago, gdzie rozpocznie regularną posługę biskupa pomocniczego. W niedzielę w swej rodzinnej parafii przewodniczyć będzie Mszom, podczas których dzieci przyjmą Pierwszą Komunię Świętą. Biskup Robert M. Fedek, mianowany biskupem tytularnym Dardano, urodził się 7 lipca 1979 r. w Bielsku-Białej jako syn Józefy Marii (Robak) i Romana Kazimierza Fedków. Uczęszczał do bielskiej szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego, a w 1998 r. wstąpił do Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego w Krakowie. W 2001 r. rozpoczął formację w Seminarium Biskupa Abramowicza w Chicago, a następnie w seminarium duchownym University of Saint Mary of the Lake – Mundelein Seminary, gdzie w 2005 r. uzyskał tytuł magistra teologii. W tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie. W latach 2005–2010 bp Fedek pełnił funkcję wikariusza parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Mundelein. Był proboszczem parafii w Chicago: w latach 2010–2017 Matki Bożej Zwycięskiej, a w latach 2017–2020 Niepokalanego Poczęcia (Talcott). W 2020 r. bp Fedek został mianowany sekretarzem administracyjnym kardynała Cupicha. Służył również archidiecezji jako asystent dyrektora ds. powołań w Wikariacie I, członek Rady Prezbiterialnej i Kolegium Konsultorów oraz koordynator ds. duszpasterstwa polonijnego Archidiecezji Chicago. Sakrę biskupią przyjął 26 lutego br. w katedrze Najświętszego Imienia Jezus z rąk kard. Blase’a Cupicha. https://diecezja.bielsko.pl/wp-content/uploads/2025/05/halcnow_prymicje_bp_Fedek.mp3

„Pamiętajmy więc dziś o szlachetnych staraniach o dobro naszej Ojczyzny w okresie zmagań o jej niepodległość. Uczmy się też dziś od naszych przodków dojrzałej religijności, a wobec ludzkich ograniczeń szukajmy pomocy u Boga” – zaapelował bp Roman Pindel podczas uroczystej Mszy św. w intencji Ojczyzny, sprawowanej 3 maja 2025 r. w parafii Opatrzności Bożej w Bielsku-Białej. Biskup bielsko-żywiecki, w obecności władz miasta, samorządowców, parlamentarzystów oraz przedstawicieli organizacji społecznych i służb mundurowych, wyjaśnił, że trzeciomajowe święto łączy w sobie dwie wielkie tradycje: państwową – związaną z uchwaleniem Konstytucji 3 Maja w 1791 roku – oraz kościelną – święto Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Przedstawił historyczne tło uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Przypomniał, że była ona odpowiedzią na kryzys państwowości i próbą ratowania upadającej Rzeczypospolitej po I rozbiorze. Zauważył, że jej wdrożenie zostało udaremnione przez kolejny rozbiór i ostateczny upadek państwa w 1795 roku. Biskup zwrócił uwagę, że idee reform i naprawy Rzeczypospolitej pojawiały się już wcześniej, m.in. w czasach króla Jana Kazimierza. Przypomniał jego prorocze słowa, wypowiedziane na sejmie po zakończeniu potopu szwedzkiego, kiedy ostrzegał przed rozbiorami, jeśli Polska nie podejmie koniecznych zmian. Słowa te, zdaniem kaznodziei, okazały się nad wyraz trafne i prorocze – wskazywały nie tylko sprawców przyszłych rozbiorów, ale i przyczynę: zaniedbanie reform i zamknięcie się elit na dobro wspólne. Duchowny odniósł się również do wydarzeń religijnych towarzyszących panowaniu Jana Kazimierza. Przypomniał śluby lwowskie z 1656 roku, kiedy to król powierzył kraj opiece Maryi, ogłaszając ją Królową Polski. Zdaniem biskupa, akt ten – złożony publicznie w Katedrze Lwowskiej – był nie tylko aktem religijnym, ale także politycznym i moralnym zobowiązaniem wobec narodu. „Jan Kazimierz obiecywał, że po zwycięstwie nad wrogami Ojczyzny ustanowi specjalne święto religijne, które obchodzimy 3 maja. Król zapowiadał też, że będzie się starał o ulżenie doli warstwom społecznym najbardziej cierpiącym niedostatek i ucisk – zarówno w Koronie, jak i na Litwie. Powszechnie mówi się, że tych obietnic król nie dotrzymał” – wskazał biskup. Przypomniał też ważny lokalny akcent związany z Janem Kazimierzem – jego pobyt w Żywcu po abdykacji i gest wobec górali z Rajczy, którym nie tylko pomógł w budowie kościoła, ale również podarował obraz Matki Bożej Częstochowskiej, towarzyszący mu w wyprawach wojennych. Obraz ten, będący cenną kopią jasnogórskiego wizerunku, do dziś otaczany jest szczególną czcią w parafii w Rajczy. Ten gest – jak zauważył kaznodzieja – był wyrazem autentycznej troski o lud i o duchowe dziedzictwo Ojczyzny. Na koniec biskup zachęcił wiernych do refleksji nad dziedzictwem przeszłości oraz do naśladowania postaw ludzi, którzy potrafili łączyć głęboką religijność z odpowiedzialnością za losy Ojczyzny. Wezwał do troski o dobro wspólne, dojrzałego patriotyzmu i modlitwy za Polskę. „Pamiętajmy więc w dniu dzisiejszym o szlachetnych staraniach o dobro naszej Ojczyzny w okresie zmagań o jej niepodległość, o konieczne reformy państwa oraz o integralność terytorialną. Uczmy się też dziś od naszych przodków dojrzałej religijności, w której czynimy, co tylko możliwe i najlepsze dla dobra wspólnego, a wobec ludzkich ograniczeń szukajmy pomocy u Boga” – powiedział. Po Mszy uczestnicy uroczystości przeszli ulicami miasta. Pod pomnikiem Konfederatów Barskich, obok bielskiego Ratusza, złożono wiązanki kwiatów. Główna część uroczystości odbyła się na placu Wojska Polskiego, m.in. z udziałem żołnierzy 18. Bielskiego Batalionu Powietrznodesantowego. Uroczystości zakończyły się defiladą wojskową oraz koncertem patriotycznym w wykonaniu Bielskiej Orkiestry Dętej. https://diecezja.bielsko.pl/wp-content/uploads/2025/05/3_maja_Opatrznosci_2025.mp3 fot. Marian Szpak: